சிந்திக்கும் நேரங்களில்
சிறகடிக்கும் பட்டாம்பூச்சிகள்கூட
ஓய்வெடுத்து உனை நோக்கும்
விளையாடும் போதெல்லாம்
வானவில் வழிநெடுக
பந்தல்போடும் !
நடனமிட்டு புன்முறுவல்
பூக்கின்றபோது முற்றத்து
அணில்கூட அசையாது நிற்கும்
மழலையிவள் வாய்மொழியில்
குழலோசை செவிமடுத்து
குதூகலிக்கும் !
தென்றலிடம் நடைபயின்று
மன்றல் வந்த மானினமோ
இவளின் மருண்டவிழியழகில்
மயக்கமுற்று மீளாது
துயில் கொள்ளும் !
ஒளிப்பூக்களை பறித்தெடுத்து
சத்தமின்றி என்னுள் செலுத்துகிறாள் !
கோடையின் குளிர் குளிர்நிலவில்
குதூகலமாய் கற்பனைத்தேர் ஏறி
எனை இயங்கவைத்து
யாதுமாகி நிற்கிறாள் !
..........கா.ந.கல்யாணசுந்தரம்.
அருமை... ரசித்தேன் ஐயா...
பதிலளிநீக்கு